Vi povas legi la parton (1): ĉi tie
La parton (2): ĉi tie
Laŭŝajne la homa specio ne zorgas pri la supervivado en ĝia kolektiva senco sed pri la interesoj de ĉiu konkreta generacio...
Unuafoje la homa estaĵo aplikas la logikon de defio de nia propra evoluo kaj la natura selektado kaj, pere de la kultura teknika selektado, ĝi disponigas la mekanismojn por eviti la agadon de la natura selektado. Tio ĉi estas granda defio al la homa evoluo. Nun oni povas tion fari ĉar la bioteknologio posedas la ilojn por ĝin efektivigi.
Tio estas fakto favora al la supervivado de la homa specio, sed pli kaj pli genetike aŭtomodifata kaj probable favora al novaj konsciencoj kiam sur la planedo estos diversaj specioj kaj subspecioj de homoj. Nun mi skribadas pri tio ĉi, kio ne estas la tuja futuro sed estas la futuro de la futuro.
Ĉu la moderneco kaj la teknoentuziasmo provokis ke nia specio kredu sin nevundebla?
Tio estas memtrompo simila al tiu enkondukita kun la ideo de la socia bonstato. Homoj timas la morton kaj sin kaŝas por kredi ke la morto ne estas parto de la vivo. Kaj oni perceptas la vivon kiel io senlima. Evidente la vivo estas la plej grava afero sed ni situas ankoraŭ en tiu fazo de la evoluo en kiu la morto estas solvo de la vivo, ne gravas kiom multe oni sukcesos prokrastigi aŭ modifi. Homoj ĉiam pensis: tio aŭ tio ĉi ne okazos al mi. Nur kiam iu proksima mortas ni konsciiĝas pri tio ke, ni povas morti. Tio estas parto de la respondoj konstruitaj de la homa antropogenezo kun la fakto ne memori la malbonaĵojn.
Kion vi celas diri aludante al la memtrompo de la socia bonstato?
Mi ekfaris diskurson kiu iras de la socia al la politika kampo, mi celis la momenton kiam la socialdemokratio establis ĉi tie la ideon de la socia bonstato kiu estontus la sidejo de ĉiuj mezaj klasoj. Kaj ke la socia bonstato venis por resti neforigeble. Multaj tion kredis kaj tio estas la plej grava afero. Homoj senhezite ĝin akceptis kaj ne plu atentis, ke plu estis funkcianta la klaskonscienco kaj la klasbataloj. Kaj dume ne ekzistis specia kritika konscienco.
Kaj do, kio okazos post tiu ĉi pandemio?
Post tio ĉi, okazos tiel, ke la homoj iom post iom forgesos la okazintaĵon. Krom se oni komencos pripensi tion kion serio de homoj kiel mi proponas pri la specia kritika konscienco. Male, tio kio okazos estas ke, je la venonta tia okazintaĵo, la specio kolapsos.
Ĉu la homa specio kolapsos?
Fakte ni jam delonge komencis kolapsi, eĉ se homoj tion volonte ne rimarkas. Delonge en nia horizonto estas okazaĵoj kondukantaj al kolapso. Epidemiologoj kaj virusologoj jam asertas ke, la atakepizodoj de tiuj ĉi molekuloj estas sinsekvaj kaj pli kaj pli eksponencialaj. Tio estas parto mem de la defendosistemo de la biologia strukturo kiam estas demografia troŝarĝo kaj tiom intensaj kaj gravaj interagadoj.
Estas koncentriĝoj de 20, 30 kaj 40 milionoj da homoj en metropoloj, kiuj estas gravaj fokusoj de kreskado kaj komplekseco sed ankaŭ punktoj de demografia troŝarĝo, kio implikas ke la gastigantoj de la virusoj estas facile elimineblaj. Krom tio, la homaro ne respondecas pri la klimatŝanĝiĝo sed ĝi kontribuis al ĝia akceliĝo kaj ĝi interagas kun la epidemiaj fenomenoj. La tuto kunportos sociajn ŝanĝojn.
Kiuj estos tiuj ŝanĝoj?
Tiu ĉi sistemo en kiu ni vivas en la Tero, la maljuna, kaduka kaj finiĝanta kapitalismo, ne kapablas solvi la problemojn kiun ĝi generas. La sociigon de la kapitalismo kuntrenis 200 milionojn da mortoj pere de du mondmilitoj. Tiel do, ni direktiĝas al nova sistemo kiu, aŭ venos nature, kio estus katastrofo, aŭ venos pere de la logiko, kiel konvenas. Se ni ne faras tiel, ni nur akcelos la kolapson de la homa specio. Tio probable okazos. Se la afero plu inercas kaj generas sinergion ni direktiĝos al evolua funelo.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada