divendres, 10 d’abril del 2015

George Orwell, Homage to Catalonia

En sia verko Homage to Catalonia (Esperante Omaĝo al Katalunio) George Orwell rakontas sian partoprenon en la Hispana milito en la POUM. Skribita per la unua persono, ĝi pritemas la faktojn inter decembro 1936 kaj junio 1937.

 Homage to Catalonia, Cover, 1st Edition.jpg

La verko komenciĝas tiam, kiam Orwell alvenas en Hispanio por aniĝi en la respublikanaj armeoj. Li troviĝis en la POUM. En batalo li estis grave vundita je la gorĝo kaj devis forlasi la truparon.

La ĉeftemo de la libro estas la priskribo pri kio estas milito el  eksteroficiala vidpunkto, pli homa, bazite sur liaj propraj travivaĵoj. Tial ne ŝparas al la leganto detalojn dum la rakontado de la ĉiutaga vivo de soldato (la kvin gravaj aferoj en milito, la malvarmo, la malakurateco, manko de religiemo, priskribo de la armiloj...).Li dediĉas ankaŭ multajn paĝojn al klarigo pri la partioj kaj la multnombraj politikaj strategioj kiuj estis disvolvitaj. Kelkfoje li proponis version de la okazintaĵoj malsaman al tiu de la propaganda gazetaro. Ekzemple, li dediĉas kelkajn paĝojn refuti ke la homoj de POUM estis kamuflitaj frankistoj.

Homage to Catalonia estas mirinda verko el historia vidpunkto: ne pro la priskribo de longegaj bataloj, nek pro la listo de nomoj kaj mortintoj, nek pro la konkretas datoj sed pro la formo laŭ kiu Orwell rigardas la militon. Unualoke, la fakto ke li ne estas hispana donas al li iom da neŭtrala karakterizo kiel rakontanto. Dualoke, la vidpunkto el interno estas plej adekvata al la romano kiun li verkas. Kaj laste, multaj el liaj priskriboj proksimiĝas al primorismo, kvazaŭ temus pri tekstoj rilataj al moroj kiuj komplementas la okazintaĵojn:

"En la tranĉea milito kvin aferoj plej gravas: la lignaĵoj, la manĝo, la tabako, la kandeloj kaj la malamiko; ni konstante malpuris, malmulte dormis, trinkis teruran akvon" fekaĵoj abundis ĉie."

Li aparte kritikis la sensperton de multaj soldatoj kaj la ĉeeston de adoleskantoj:

"...buboj ĉifonaj, armitaj per duonrompitaj fusiloj kiujn ili preskau ne scipovis uzi."

Li neniam forgesis kritikon al la disponigita aĉa armilaro:


"...la municio ofte mankis kaj malbonegis, ni ne havis metalajn kaskojn, nek bajonetojn, kaj apenaŭ revolverojn [...] , manbombojn ni havis unu po ĉiu grupo de kvin aŭ dek homoj, ni ne havis mapojn, nek teleskopojn, nek periskopojn, nek lokalizraketojn, nek ilojn. Ecx ni havis fusilojn kun la fikutimo mem ekpafiĝi."



Fonto de la traduko: Viquipèdia