Sendependismo kreskas

Fonto: https://nuntempe.wordpress.com/2016/07/22/sendependismo-kreskas/

Unuafoje la procentaĵo da homoj en Katalunio kiuj volas la sendependecon superas tiujn kiuj rifuzas ĝin.

La unuan fojon kiam oni demandis al la loĝantaro pere de enketo ĉu oni volas la sendependecon de Katalunion aŭ ne, estis en februaro 2015. Tiam 48% kontraŭis kaj 44% favoris. Unu jaron antaŭe la venko de la kontraŭuloj estis ankoraŭ pli klara (50% kontraŭe, 42.9% favore). De tiam la opinioj alproksimiĝis ĝis nun, kiamla sendependistoj klare venkas.
Laŭ partioj, 90% de la balotintoj por Junts pel Sí volas la sendependecon, same kiel 89.3% el tiuj de la partio CUP. De la partio Catalunuya Sí Que Es Pot, 30.5 volas la sendependecon, sum 50% rifuzas. La ĉefa respondeculo de la esploro, Jordi Argelaguet, diras ke la sendependismo ĉe la balotintoj de ĉi tiu partio kreskis 10% je la lasta esploro: en marto 2015 favoris 20.3%, kion li atribuas al manko de samideologia plimulto en la cetera Hispanio por realigi la politikon kiun deziras ilia partio. La plej multaj balotantoj de la partioj C’s, PSC kaj PP kontraŭas la sendependismon.

Kiam oni demandas pri pluraj politikaj situacioj, 41.6% el katalunoj konsideras ke Katalunio devas estis sendependa regno, 20.9% volas ke Katalunio estu ŝtata en federacia Hispanio, 26.5% volas ke Katalunio restu kiel unu el la 17 aŭtonomiaj regionoj (nuna statuso) kaj 4% volas ke Katalunio estu nur regiono de Hispanio. La balotintoj de CSQEP plej multe estas por la federacio (42.6%), malsame de tiuj de PSC kiuj preferas la statuson de aŭtonomia regiono (44.4%) ol federacia Hispanio (40.5%)

Barcelono, la ĉefurbo en du minutoj

L'Estaca- Lluís Llach, kun la esperantaj substekstoj de Marĉela

Kataluna kanto (originale "L’Estaca"),simbolo
de la rezisto kontraŭ la diktaturo(j), estis
komponita de Ljŭis’ Ljak’ (Lluis Llach)
en 1968, dum la diktaturo de Franko (Franco).

La esperantlingva versio (traduko de Marĉela Fasani)
famiĝis en Esperantio pere de la sonkasedo
de Marĉela : Venos liber’ eldonita de Edistudio, en 1979.

Ĝi aŭskulteblas en ipernito 

Info: SAT Kulturo

Kanto de Sílvia Tomàs Trio - Letero al Kobane

Esperanto en la lingvo-menuo

La kataluna lingvo

Elektu vian lingvon en la menuo de subtekstoj

KEA-ano prelegas pri Esperanto en Amsterdamo

La pasintan februaron, video-artistino kaj dokumento-reĝisoro loĝanta en Amsterdamo Nicoline van Harskamp vizitis Barcelonon por intervidi profesorojn kaj aktivulojn, inkluzive esperantistojn, kaj ĉeestis nian mardan rondon en Centre Artesà Tradicionàrius. Ŝiaj verkoj (rigardeblaj ĉi tie kaj ĉi tie), pli kaj pli pridemandas lingvan identecon kaj la internacian rolon de la angla.

Lastatempe, ŝi invitis la subskribinton reciproki la viziton kaj prelegi pri Esperanto en la arta superlernejo Sandberg Instituut, kie ŝi profesoras kaj provas starigi esperantan studrondon inter la studentoj. Por prepari la viziton, ŝi informis min pri polemiko nun furora en internaciaj artistaj rondoj kaj vekita de du nov-jorkaj art-kritikistoj kies kritiko pri la kvalito de angla lingvo uzata de neanglalingvaj artistoj estigis fortajn reagojn. Surprize, ŝajnas ke modernaj artistoj ne plu komunikas nur per sia arto, sed devas karieri en internacia art-merkato uzante nur la anglan lingvon. La prelego okazis kontentige antaŭ deko da studentoj la 4an de decembro, sed montriĝis, ke niaj kutimaj argumentoj por Esperanto tro celas lingvistojn kaj lingvemulojn, dum aliaj celgrupoj havas aliajn interesojn. La tiel nomata „artefariteco” de Esperanto, ekzemple, ŝajnas tute ne ĝeni artistojn ; aliflanke, la ĉeestantojn tre interesis praktikaj detaloj pri la lingvo, ekzemple vortfarado.

Krome, Van Harskamp refoje intervidis min antaŭ kamerao por surbendigi deklarojn pri Esperanto kaj aldoni ilin al siaj estontaj videoverkoj. 7-minutan parton el tiu intervido ŝi jam publike montris la 11an de decembro en Antverpeno, Flandrio, laŭdire kun granda sukceso.

Nicoline kaj kunlaborantoj

Raportis: Rubeno Fernández tra la retejo de esperanto.cat