Tre malmultaj libroj atentas pri la figuro de Aristarto de Omago (Omago, 360 a.k.- Atino, 293 a.k.). Li estis unu el la lastaj disĉiploj de Aristotelo, de kiu li elĉerpis siajn bazajn principojn. Aristarto vojaĝis al Egiptio interesiĝanta pri la ideo de l'transmondo. Li vizitis diversajn sacerdotojn el la Ozirkulto kaj lernis la tiamajn hieroglifajn lingvojn uzataj de la pastra elito.Ĉe sia reveno, Aristarto publikigis sian "Reruman Dekalogon" nome:
-Homo ne distingiĝas de aliaj bestoj je universala vidpunkto
-Homo devas nepre akcepti sian bestecan esencon
-Religio estas la ĉefa baro por ke homoj perceptu sin tiel kiel ili fakte estas
-Menso de homo estas en konstanta kaj senfina ŝanĝo kaj evoluo
-Ĉiuj memperceptoj kiujn homoj posedas pri si mem, estas nature provizoraj
-Konstanta ŝanĝo en la homa menso implicas konstantan ŝanĝon en la produktoj de tiu menso
-Agnoskante sian bestecan kondiĉon, homo agnoskos la superecon de la naturo, kies leĝoj estas nemodifeblaj
-Je scienca vidpunkto, la homvivo ne havas iun ajn celon. La ideo progreso ne posedas bazon je universala vidpunkto
-Homa inteligento estas nur instrumento por adaptiĝo al la medio. Ĉiuj vivestaĵoj posedas instrumentojn por adaptiĝo
-Plena adaptiĝo al la medio egalas al plena disvolviĝo de la homo
Proksime al sia morto Aristarto estis pristudanta ĉu la medio estas memstara fenomeno aŭ ĉu la homo kreas sian medion, sed li forpasis ne publikiganta siajn konkludojn.
1 comentari:
Nekredeble! Mi ne komprenas kiel tiu homo povis anticipi mian penson 2300 jarojn antaŭe!
Publica un comentari a l'entrada