
Mi entreprenis lerni Esperanton pro ĝia ideala, aŭ eble ni diru, interna ideo. Tiu moto, ĉiu popolo sian lingvon kaj unu lingvo por ĉiuj, definitive faligis min en la araneaĵon. En tiu tempo mi estis 22 jara, do mia unua celo estis junaj homoj kaj junaj iniciatoj. Ne longe post mia ekrego de la lingvo kaj kun helpo de neesperantista amiko, mi naskis Heroo de Esperanto-n fanzino kun la subtitolo La plej loka gazeto. Kiel vi verŝajne prividas, ĝi temis pri tre modesta kaj simplaeldonita humura gazeto sed ĝi rolis kiel plusa instigilo por la posta naskiĝo de Kataluno, la bulteno de Kataluna Esperanto-Junularo, jam pli regula kaj kvalita pro la implikiĝo de pluraj entuziasmaj gejunuloj. Por trafoliumo de tiuj kaj aliaj revuoj vi povas viziti CES (Sabadell), Biblioteko Molera (Moià) au MES (Sant Pau d'Ordal, Subirats).
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada