Legu pri Dalí en: Vikipedio
Indas mencii ke lia patro estis esperantisto, legu pri tio ankaŭ en Vikipedio
dimarts, 31 de març del 2020
dilluns, 30 de març del 2020
Politikigi la epidemion
"Pli ol la viruson, tio kion la ŝtato timis estis la efika pritrakto de la epidemio fare de sendependisma registaro en Katalunio, registaro kiun la ŝtato jam delonge volas malsukcesigi"
Dum la krizo de oktobro 2017a, kiam Eŭropo ŝokiĝis pro la perfortado kontraŭ la katalunaj balotantoj, Manuel Valls, taksigis la indignadon. Por ke la ŝtata perfortemo skuigu la eŭropan konsciencon estis bezonataj prezenti mortojn. Nu, jen nun mortoj, en granda kvanto. Multaj mortoj atribuiĝas al neglekto, kaj nun, oni klare povas atribui ilin al la fivolo de la hispana registaro. La faktoj estas la faktoj, kaj ili estas ekstreme gravaj. Eŭropo manifestis sian indigniĝon nun, male ol kiam okazis la skandalo pri demokratiaj rajtoj. Fine, la hispana aroganteco iĝis eŭropa problemo kiam Sánchez pretendis submeti Katalunion ĉantaĝe sub preteksto de solidareco kaj uzante la militistaron. Sánchez estis admonita kaj hontigita kaj nur post tio, li deklaris la fermon de teritoriojn petita de la katuluna prezidento Torra semajnojn antaŭe. La prezo estis kvin mil sescent mortintoj. Manuel Vall ŝajne sentos sin rekonata.
Ĝis pasintsemajne, ministroj de Sánchez plu minacadis la katalunan prezidenton pro lia postulo de tio kio finfine estis adoptita de Sánchez. Kiam proksimiĝis la sanitara kolapso kaj la skandalo de lia koncerna ministro montris la tuton de malregulecoj kaj eraroj fare de la hispana registaro.
Sanchez konfesas la erarojn por aspekti nobla sed neniu oficiala institucio kaj reprezentanto emas rekoni la pravecon de Torra. Li estis la nura aŭtonomeca prezidento kiu kuraĝis rifuzi la proklamon de hispanan escepto-stato per unika estro kaj kompetenta aŭtoritato, se tio ne estas kaŝa puĉo, ĝi povus pligatigi la vojon al ĝi. Por maski la aferon kaj ne misprezenti la uniismon flatata de la amaskomunikiloj, la atakoj al la kataluna prezidento pli akriĝos kaj cinikos, se tio eblas.
Oni aludos al la nombro de katalunaj mortintoj kiel pruvo de la kundividita misagado kaj oni atribuos ĝin al Generalitat (kat. registaro), kies povo estis nuligita pro la proklamita escepto-stato. Kontraŭ la evidento pri la disposicioj ordonitaj antaŭ la blokado fare de la centra registaro, oni neos ke tiuj dispozicioj kapablintus malrapidigi la infektadon, plilongigante la kurbon, same kiel okazis en aliaj eŭropaj landoj. Neniu el la amaskomunikiloj, kiuj kritikegas la "ideologiigon" de la pandemio, ekzamenos la efikon de la konfiskado de urĝo-materialo kaj la centralizigo de la petoj, kies damaĝitoj estis ne nur malsanuloj sed kuracistoj kaj sanitaraj laboristoj. Kaj eblus ankaŭ mencii la fuŝan aĉetadon de senutilaj testoj al ne registrita entrepreno.
Tiu ĉi krizo ion demonstris. La taŭgeco malcentralizi la decidojn por rapidigi agojn ka ĝustigi ilin laŭ la karakterizo de la teritorioj. En Germanio, kie la malsano rapide disvastiĝas kaj tamen la morto-statistiko estas kompare pli malalta, la prezidento fieris pri la sukceso de la aplikitaj rimedoj por kontroli kaj limigi danke al la federala sistemo. Ankaŭ en Usono, malgraŭ la senrespondeco ĉe la Blanka Domo, oni povis konstati la taŭgecon disdoni povon al la diversaj ŝtatoj, kiuj ne nur povas mem adopti konvenajn rimedojn sed ankaŭ povas fermi sian teritorion laŭnecese. Ili povas dikti mem-enfermiĝon. Sed la malcentralizo okazas ne nur ĉe la leĝaj organismoj, ene de ĉiu ŝtato, lokaj jurisdikciaj entoj povas decidi rimedojn kiaj la amplekso de la enfermiĝo. Hispanio, en grava momento, same kiel estas ĉiam en ekstremaj kazoj, montras sin kiel malprogresema, neniel surprize por iu ajn kiu observis ĝian evoluon dum la lastaj jardekoj.
La katastrofo, kies grandeco estis evitebla, havas evidentajn politikajn radikojn. Sed aperos la kutimaj voĉoj kiuj neos tion, provante kaŝi la mortojn sub la planktapiŝon. Aŭ, se ili vidos tion neeble, ili klopodos socializi la skandalon asertante ke neniu estus povinta agi pli bone. La falsaj egaldistanculoj denuncos la politikigon de la krizo kaj akuzos la sendependistojn pri la volo profiti el la epidemio, tiel neutralizante la ĝustajn kritikojn al la fuŝagado. La prioritato estos ke la civitanoj ne reagu al la krizo kalkulante la politikajn kulpojn, krizo kiu tute ne rilatis al politiko dekomencde sed ĝi iĝis tia pro la senmezura oportunismo de la hispana prezidento.
Kiel kutime, Hispanio havas problemon pri sia marko. Pli ol la viruso, la ŝtato timis la trafan pritrakton de la epidemio fare de la sendependisma registaro kiun la ŝtato deziris malsukcesigi. En Madrido oni estis terurigitaj de la ebleco ke Katalunio povus prezenti nivelon de infektado multe pli malaltan ol la sia. Tial oni prononcis la pompan frazon asertanta ke la viruso ne komprenas pri teritorioj, el kio oni devas subkompreni ke Sánchez ja jes komprenas pri virusoj. Kaj pro tio, ke li komprenas la virusojn, ni ĉiuj devas submetiĝi al iliaj katastrofaj decidoj. El tiuj saĝaĵoj venas tiuj ĉi mortintoj. De tio venas la patrieska militarismo subtenata de maldekstruloj kiuj subfosas la katalunajn instituciojn de ene kaj kiu devos poste ankaŭ kalkuli la mortintojn. El tio venas la postulo de la ekstremdekstro por ke Sánchez profitu la escepto-staton por elpostenigi la katalunan prezidenton kaj dissolvi la katalunan aŭtonomecon. En la ebrieco de la escepo-stato, oni eĉ postulis la enprizonigon de la prezidento Torra pro lia provo savi vivojn, sekvante saman modelon de proceduro aplikita al la kataluna ĉefpolicestro Trapero, kiu bonege agadis dum la terorisma atenco en Barcelono en 2017. ankoraŭ juĝita pro supozita kaj ne pruvita kompliceco kun la sendependisma registaro.
Kiu cinike diros, ke neniu povintus fari pli bone ol Sánchez, envere tiu starigos pordojn sur la kamparo*, t.e., li/ŝi klopodos limigi la debaton sen transpasi landlimojn, kie eblos rebati la veron kaj validigi la falsaĵojn. Sed, ĉar la viruso ne komprenas pri teritorioj kaj konstatinte la rezultojn, oni konkludu ke, se aliaj registaroj pli trafis, eĉ multe pli trafis, kataluna sendependa registaro aŭ kun aŭtentaj povoj povintus agi same trafe.
Fragmento el artikolo de Joan Ramon Resina : Vilaweb
*"Starigi pordojn sur la kamparo" estas metaforo por aludi al tio, ke ne eblas limigi ion kio ne estas limigebla pro naturaj aŭ evidentaj kialoj
Dum la krizo de oktobro 2017a, kiam Eŭropo ŝokiĝis pro la perfortado kontraŭ la katalunaj balotantoj, Manuel Valls, taksigis la indignadon. Por ke la ŝtata perfortemo skuigu la eŭropan konsciencon estis bezonataj prezenti mortojn. Nu, jen nun mortoj, en granda kvanto. Multaj mortoj atribuiĝas al neglekto, kaj nun, oni klare povas atribui ilin al la fivolo de la hispana registaro. La faktoj estas la faktoj, kaj ili estas ekstreme gravaj. Eŭropo manifestis sian indigniĝon nun, male ol kiam okazis la skandalo pri demokratiaj rajtoj. Fine, la hispana aroganteco iĝis eŭropa problemo kiam Sánchez pretendis submeti Katalunion ĉantaĝe sub preteksto de solidareco kaj uzante la militistaron. Sánchez estis admonita kaj hontigita kaj nur post tio, li deklaris la fermon de teritoriojn petita de la katuluna prezidento Torra semajnojn antaŭe. La prezo estis kvin mil sescent mortintoj. Manuel Vall ŝajne sentos sin rekonata.
Ĝis pasintsemajne, ministroj de Sánchez plu minacadis la katalunan prezidenton pro lia postulo de tio kio finfine estis adoptita de Sánchez. Kiam proksimiĝis la sanitara kolapso kaj la skandalo de lia koncerna ministro montris la tuton de malregulecoj kaj eraroj fare de la hispana registaro.
Sanchez konfesas la erarojn por aspekti nobla sed neniu oficiala institucio kaj reprezentanto emas rekoni la pravecon de Torra. Li estis la nura aŭtonomeca prezidento kiu kuraĝis rifuzi la proklamon de hispanan escepto-stato per unika estro kaj kompetenta aŭtoritato, se tio ne estas kaŝa puĉo, ĝi povus pligatigi la vojon al ĝi. Por maski la aferon kaj ne misprezenti la uniismon flatata de la amaskomunikiloj, la atakoj al la kataluna prezidento pli akriĝos kaj cinikos, se tio eblas.
Oni aludos al la nombro de katalunaj mortintoj kiel pruvo de la kundividita misagado kaj oni atribuos ĝin al Generalitat (kat. registaro), kies povo estis nuligita pro la proklamita escepto-stato. Kontraŭ la evidento pri la disposicioj ordonitaj antaŭ la blokado fare de la centra registaro, oni neos ke tiuj dispozicioj kapablintus malrapidigi la infektadon, plilongigante la kurbon, same kiel okazis en aliaj eŭropaj landoj. Neniu el la amaskomunikiloj, kiuj kritikegas la "ideologiigon" de la pandemio, ekzamenos la efikon de la konfiskado de urĝo-materialo kaj la centralizigo de la petoj, kies damaĝitoj estis ne nur malsanuloj sed kuracistoj kaj sanitaraj laboristoj. Kaj eblus ankaŭ mencii la fuŝan aĉetadon de senutilaj testoj al ne registrita entrepreno.
Tiu ĉi krizo ion demonstris. La taŭgeco malcentralizi la decidojn por rapidigi agojn ka ĝustigi ilin laŭ la karakterizo de la teritorioj. En Germanio, kie la malsano rapide disvastiĝas kaj tamen la morto-statistiko estas kompare pli malalta, la prezidento fieris pri la sukceso de la aplikitaj rimedoj por kontroli kaj limigi danke al la federala sistemo. Ankaŭ en Usono, malgraŭ la senrespondeco ĉe la Blanka Domo, oni povis konstati la taŭgecon disdoni povon al la diversaj ŝtatoj, kiuj ne nur povas mem adopti konvenajn rimedojn sed ankaŭ povas fermi sian teritorion laŭnecese. Ili povas dikti mem-enfermiĝon. Sed la malcentralizo okazas ne nur ĉe la leĝaj organismoj, ene de ĉiu ŝtato, lokaj jurisdikciaj entoj povas decidi rimedojn kiaj la amplekso de la enfermiĝo. Hispanio, en grava momento, same kiel estas ĉiam en ekstremaj kazoj, montras sin kiel malprogresema, neniel surprize por iu ajn kiu observis ĝian evoluon dum la lastaj jardekoj.
La katastrofo, kies grandeco estis evitebla, havas evidentajn politikajn radikojn. Sed aperos la kutimaj voĉoj kiuj neos tion, provante kaŝi la mortojn sub la planktapiŝon. Aŭ, se ili vidos tion neeble, ili klopodos socializi la skandalon asertante ke neniu estus povinta agi pli bone. La falsaj egaldistanculoj denuncos la politikigon de la krizo kaj akuzos la sendependistojn pri la volo profiti el la epidemio, tiel neutralizante la ĝustajn kritikojn al la fuŝagado. La prioritato estos ke la civitanoj ne reagu al la krizo kalkulante la politikajn kulpojn, krizo kiu tute ne rilatis al politiko dekomencde sed ĝi iĝis tia pro la senmezura oportunismo de la hispana prezidento.
Kiel kutime, Hispanio havas problemon pri sia marko. Pli ol la viruso, la ŝtato timis la trafan pritrakton de la epidemio fare de la sendependisma registaro kiun la ŝtato deziris malsukcesigi. En Madrido oni estis terurigitaj de la ebleco ke Katalunio povus prezenti nivelon de infektado multe pli malaltan ol la sia. Tial oni prononcis la pompan frazon asertanta ke la viruso ne komprenas pri teritorioj, el kio oni devas subkompreni ke Sánchez ja jes komprenas pri virusoj. Kaj pro tio, ke li komprenas la virusojn, ni ĉiuj devas submetiĝi al iliaj katastrofaj decidoj. El tiuj saĝaĵoj venas tiuj ĉi mortintoj. De tio venas la patrieska militarismo subtenata de maldekstruloj kiuj subfosas la katalunajn instituciojn de ene kaj kiu devos poste ankaŭ kalkuli la mortintojn. El tio venas la postulo de la ekstremdekstro por ke Sánchez profitu la escepto-staton por elpostenigi la katalunan prezidenton kaj dissolvi la katalunan aŭtonomecon. En la ebrieco de la escepo-stato, oni eĉ postulis la enprizonigon de la prezidento Torra pro lia provo savi vivojn, sekvante saman modelon de proceduro aplikita al la kataluna ĉefpolicestro Trapero, kiu bonege agadis dum la terorisma atenco en Barcelono en 2017. ankoraŭ juĝita pro supozita kaj ne pruvita kompliceco kun la sendependisma registaro.
Kiu cinike diros, ke neniu povintus fari pli bone ol Sánchez, envere tiu starigos pordojn sur la kamparo*, t.e., li/ŝi klopodos limigi la debaton sen transpasi landlimojn, kie eblos rebati la veron kaj validigi la falsaĵojn. Sed, ĉar la viruso ne komprenas pri teritorioj kaj konstatinte la rezultojn, oni konkludu ke, se aliaj registaroj pli trafis, eĉ multe pli trafis, kataluna sendependa registaro aŭ kun aŭtentaj povoj povintus agi same trafe.
Fragmento el artikolo de Joan Ramon Resina : Vilaweb
*"Starigi pordojn sur la kamparo" estas metaforo por aludi al tio, ke ne eblas limigi ion kio ne estas limigebla pro naturaj aŭ evidentaj kialoj
divendres, 27 de març del 2020
dimecres, 25 de març del 2020
Messi kaj Guardiola donacas milionon da eŭroj por batali kontraŭ la kronviruso
Leo Messi, la futbalisto de la futbalklubo Barcelona donacis unu milionon da eŭroj por batali kontraŭ la kronviruso. Parto de la mono estos destinita al Hospital Clínic, unu el la ĉefaj hospitaloj de Katalunio dum alia parto de la mondonaco estos sendita al medicina centro de Argentino.
Per tiu altruisma ago, Messi sekvas la ekzemplon de alia fama homo, kiu longe kaj sukcese gvidis la futbalteamon de Barcelono, Pep Guardiola, nun trejnisto de la klubo Manchester City. Guardiola donacis samcele unu milionon da eŭroj pasintmarde, pere de la fondaĵo Àngel Soler Daniel.
 |
| Leo Messi kun siaj filoj |
 |
| Pep Guardiola |
Krom tio, la Barcelona Futbalklubo proponis al la kataluna registaro libere uzi siajn sportejojn kiam ajn estos necese en la batalo kontraŭ la kronviruso.
Fonto: Mundo Deportivo
diumenge, 15 de març del 2020
La kataluna prezidento Torra kritikas la decidon de Pedro Sánchez
Torra komunikas al Sánchez la rifuzon de la kataluna registaro al la dekreto pri alarmo-stato ĉar ĝi "recentraligas" la delegitajn povojn de la aŭtonomaj komunumoj kaj ne taŭgas por bremsi la viruson.
La kataluna prezidento, Quim Torra, komunikis ĉidimanĉe al la hispana prezidento, Pedro Sánchez, la rifuzon de la kataluna registaro al la dekreto pri alarmo-stato ĉar kredeble ĝi "recentraligas delegitajn povojn" kaj "ne bremsas" la disvastiĝon de la kronviruso. En la komuniko, Torra kritikas tion, ke Sánchez aprobis neniun "ekonomian drastplanon" kaj substrekas ke. pro "respondeco" Generalitat (kat. registaro) "plu utiligos mekanismojm konsiderataj taŭgaj por garantii la sanon kaj bonfarton de la civitanaro". Torra taksis nesufiĉaj la mekanismojn adoptitajn fare de la ŝtato kaj lamentis ke, oni ne konsultis la katalunan registaron dum la difinprocezo. Torra ankaŭ repetis al Sánchez la fermon de Katalunio kaj ankaŭ de la hispanaj landlimoj.
Fonto: La república
dilluns, 9 de març del 2020
8a de marto, virina tago
Pli ol 50.000 homoj (laŭ kalkulo de la urba polico) sin manifestis en la centro de Barcelono kun la slogano: "(virinoj) kunaj kaj diversaj por digna vivo"
La feminisma striko de la 8a de marto finiĝis per la legado de deklaro kaj muzikprezentoj en la promenejo Arko de Triumfo
Aliaj manifestacioj okazis en: Tarragona (6.000 partoprenantoj), Girona (5.000) kaj Lleida, kie okazis du manifestacioj (2.500 + 2.500). En Valencio, ankaŭ kun miloj da manifestantoj, oni kreis kontraŭrasisman kolumnon kaj la slogano estis: "Feminismo por ŝanĝi la mondon"
La feminisma striko de la 8a de marto finiĝis per la legado de deklaro kaj muzikprezentoj en la promenejo Arko de Triumfo
Tamburado dum la feminisma manifestacio
Aliaj manifestacioj okazis en: Tarragona (6.000 partoprenantoj), Girona (5.000) kaj Lleida, kie okazis du manifestacioj (2.500 + 2.500). En Valencio, ankaŭ kun miloj da manifestantoj, oni kreis kontraŭrasisman kolumnon kaj la slogano estis: "Feminismo por ŝanĝi la mondon"
Fonto 1: La República
Fonto 2: Vilaweb
dilluns, 2 de març del 2020
Datreveno de la morto de Salvador Puig Antich
 |
| Salvador Puig Antich |
MARGALIDA
Vi foriris sen inform'
nek montoj nek bird'
raportas la paŝojn
vi elflugis sen vort'
nur restis ĉe ni
via rida kantaĵo
Foras vi Margalida,
se la kant' vin atingas
por vi estu kis'
laŭtu nom'
de vi l'amant'
nigra flago en la kor'
Eble vi ne scias sed
ofte lia korp'
kreskas en nia vejn'
ĉar lia sinofer'
skribatas en mur'
kiu ploras rakonte
Foras vi Margalida,
se la kant' vin atingas
por vi estu kis'
laŭtu nom'
de vi l'amant'
nigra flago en la kor'
Kaj nu per tiu ĉi kant'
renovu la kri'
tra arbar, kamp' kaj maro
estu lia nom'
fidela ombraĵ'
en ĉiu momento
Foras vi Margalida,
se la kant' vin atingas
por vi estu kis'
laŭtu nom'
de vi l'amant'
nigra flago en la kor'
Film-Youtube (español, english)
Subscriure's a:
Missatges (Atom)
-
23-an de julio 2023, deputit-elektado por la Hispania parlamento. SINDETENO! NEK FORGESO NEK SENKULPIGO
