Mercè Rodoreda i Gurguí [[[kataluna lingvo|katalune]]: mərˈsɛ ruðuˈɾɛðə] (naskiĝis la 10-an de oktobro 1908, mortis la 13-an de aprilo 1983) estis hispana romanistino en la Kataluna lingvo.
Ŝi estas konsiderata de multaj kiel unu el la plej gravaj katalunaj romanistoj de la postmilita periodo. Ŝia romano La plaça del diamant ("La placo de la diamanto", 1962) fariĝis la plej aklamita kataluna romano de ĉiuj tempoj kaj ekde la jaro de ĝia unua publikigo, ĝi estis tradukita en pli ol 30 lingvoj. Ĝi temas pri ĉiutaĝaĵoj kaj intima vivo de personoj dum la milito kaj ankaŭ estas konsiderata de multaj kiel la plej bona romano temanta pri la Hispana Enlanda Milito. Pri ĝi oni filmis kaj kinan filmon kaj televidan.
Kaj jen fragmento, tradukita al pluraj lingvoj, el la rakonto El mar, el la libro La meva Cristina i altres contes:
Ili marŝis malrapide. Tiu plej alta estis solena viro, eleganta, kies barbo estis griza kaj vangoj ruĝetaj; tiu alia, maldika, nerazita, kies aspekto kvazaŭ ĵus resaniĝanta. Ili estis absorbiĝintaj en la konversacio kaj tiu plej alta haltis de tempo al tempo kaj karesis sian barbon kvazaŭ se li volus bone mezuri la dirotajn vortojn,
-Oni ne havas tempon por ĉion fari en la vivo. Ridi kaj plori, amuziĝi kaj malamuziĝi... ĵus naskiĝinte oni devas ekpretiĝi por mortiĝo. Ĉar la ploremo de la beboj klare montras ke tion ili sentas.
-Kion ili sentas?
-La disa flaro de la morto... Iom pli poste oni alkutimiĝas al ĝi...
-Oni ne havas tempon por ĉion fari en la vivo. Ridi kaj plori, amuziĝi kaj malamuziĝi... ĵus naskiĝinte oni devas ekpretiĝi por mortiĝo. Ĉar la ploremo de la beboj klare montras ke tion ili sentas.
-Kion ili sentas?
-La disa flaro de la morto... Iom pli poste oni alkutimiĝas al ĝi...
La blogero fontas el antikva anonco publikigita en Ipernity
Eblas plu legi pri Rodoreda en la koncernaj vikipediartikoloj (entute per 43 lingvoj).
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada